Monday, July 17, 2006

Οι τρεις πιο εμποροποιημενες ιστοριες(μεταξι ψεματος και αληθειας)

ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ(ΜΕΣΗ ΓΗ)

Μέση Γη αποκαλείται μέρος της κατοικούμενης Άρντα (αρχαίας Γης) που γέννησε η φαντασία του Τόλκιν και στην οποία διαδραματίζεται η μυθολογία του. Ο όρος «Μέση Γη» αποτελεί κυριολεκτική μετάφραση του αρχαιοαγγλικού middangeard, ο οποίος αναφέρεται στον κόσμο μας ή στα κατοικούμενα τμήματά του (πρόκειται για συνωνυμία με τον ξωτικό όρο Έντορ ή Έννοραθ (στις αντίστοιχες γλώσσες των Ξωτικών Κουένυα (Quenya) και Σίνταριν (Sindarin) ). Από μυθολογικής πλευράς, η ήπειρος Έντορ εξελίχτηκε στον χερσαίο χώρο της Ευρασίας όταν η αρχέγονη γη πήρε την σφαιρική μορφή που έχει σήμερα. Η Μέση Γη αποτελεί κομμάτι ενός φανταστικού παρελθόντος της ίδιας της Γης. Ο Τόλκιν επέμεινε ότι η Μέση Γη αντιπροσωπεύει την Γη σε πολλές από τις επιστολές του. Στην επιστολή αρ. 211 τοποθέτησε το τέλος της Τρίτης Εποχής 6.000 περίπου χρόνια πριν την σύγχρονη εποχή. Τα περιστατικά που διαδραματίζονται στα βιβλία του λαβαίνουν χώρα κυρίως στο βορειοδυτικό τμήμα της ηπείρου Έντορ, δηλαδή στην σύγχρονη Ευρώπη. Η Ιστορία της Μέσης Γης χωρίζεται σε διάφορες Εποχές. Το Χόμπιτ και ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών αναφέρονται αποκλειστικά σε γεγονότα του τέλους της Τρίτης Εποχής και ολοκληρώνονται με το ξεκίνημα της Τέταρτης Εποχής, ενώ το Σιλμαρίλλιον ασχολείται κυρίως με την Πρώτη Εποχή. Ο κόσμος (Άρντα) αρχικά ήταν επίπεδος αλλά ο Έρου Ιλούβαταρ (Eru Illuvatar), ο Δημιουργός, τον έκανε σφαιρικό πριν το τέλος της Δεύτερης Εποχής. Μεγάλο μέρος όσων είναι γνωστά για την Μέση Γη βασίζεται στα ατελή συγγράμματα του Τόλκιν. Έτσι, το παρόν άρθρο εκθέτει αυτά που έχουν γίνει αποδεκτά ως κανόνας από την πλειονότητα των οπαδών του Τόλκιν, σύμφωνα με τον Κανόνα της Μέσης Γης. Η Μέση Γη αποτελεί τόπο ζωής πολλών ειδών λογικών όντων. Πρώτοι είναι οι Άινουρ (Ainur), αγγελικά όντα δημιουργημένα από τον Ιλούβαταρ (Iluvatar). Τραγουδούν για τον δημιουργό τους, ο οποίος φτιάχνει την Έα (Eä) για να δώσει νόημα και ύπαρξη στη μουσική τους, στον κοσμολογικό μύθο που λέγεται "Ainulindalë", ή "Μουσική των Άινουρ". Μερικοί από αυτούς τότε εισέρχονται στην Έα και οι δυνατότεροι από αυτούς αποκαλούνται Βάλαρ (Valar). Ο Μέλκορ (Melkor) που αργότερα μετονομάζεται σε Μόργκοθ (Morgoth), η κύρια προσωποποίηση του κακού στην Έα, είναι τελικά ένας από αυτούς. Οι άλλοι Άινουρ που εισέρχονται στην Έα αποκαλούνται Μάιαρ (Maiar). Την Πρώτη Εποχή το πιο ενεργητικό πνεύμα Μάια (ενικός του Maiar) είναι η Μέλιαν (Melian), σύζυγος του βασιλιά των Ξωτικών Θίνγκολ (Thingol)· στην Τρίτη Εποχή οι Maiar αντιπροσωπεύονται στην Μέση Γη από το τάγμα των Ίσταρι (Istari) (αποκαλούνται μάγοι (Wizards) από τους ανθρώπους). Σ' αυτό το τάγμα ανήκουν οι Γκάνταλφ (Gandalf) και Σάρουμαν (Saruman). Υπήρχαν επίσης κακόβουλοι και μοχθηροί Μaiar, που ονομάζονταν Umaiar, και σε αυτούς περιλαμβάνονταν οι δαίμονες-υπηρέτες του Μόργκοθ, οι Μπάλρογκ (Balrog) και ο υπηρέτης του Μόργκοθ, ο Σάουρον (Sauron). Μετά έρχονται τα παιδιά του Ιλούβαταρ (Children of Ilúvatar): Έτσι ονομάστηκαν οι φυλές των Ξωτικών και των Ανθρώπων , που ήταν ευφυή όντα τα οποία μόνος του δημιούργησε ο Ιλούβαταρ. Στο "Σιλμαρίλλιον" (Silmarillion), ο Τόλκιν διηγείται πώς τα Ξωτικά και οι Άνθρωποι ξύπνησαν και εξαπλώθηκαν στην Άρντα. Οι Νάνοι λέγεται ότι δημιουργήθηκαν από τον Vala (ενικός του Valar) Άουλε (Aulë), ο οποίος προσφέρθηκε να τους καταστρέψει όταν ο Ιλούβαταρ ανακάλυψε με οργή τι είχε συμβεί. Ο Ιλούβαταρ όμως τον συγχώρησε και επέτρεψε την ανάπτυξη των Νάνων, δίνοντάς τους το χάρισμα της ελεύθερης βούλησης που είχε δώσει και στα Παιδιά του. Τρεις φυλές των Ανθρώπων που συμμάχησαν με τα Ξωτικά του Μπελέριαντ (Beleriand) κατά την Πρώτη Εποχή αποκαλούνται οι Εντάιν (Edain). Ως ανταμοιβή για την αφοσίωσή τους και αντιστάθμισμα για τις συμφορές τους στους Πολέμους του Μπελέριαντ, δόθηκε στους απογόνους των Edain το νησί της Νούμενορ (Númenor) ως τόπος κατοικίας τους. Αλλά όπως περιγράφτηκε στην ενότητα Ιστορία της Μέσης Γης, το Númenor τελικά καταστρέφεται και τα υπολείμματα των Númenóreans αποικίζουν την γη του Endor. Αυτοί που έμειναν πιστοί στους Valar ίδρυσαν τα βασίλεια της Άρνορ (Arnor) στο Βορρά και της Γκόντορ (Gondor) στο Νότο. Από τότε έγιναν γνωστοί ως Ντούνενταϊν (Dúnedain), που σημαίνει "Άνθρωποι της Δύσης", ενώ οι άλλοι επιζώντες υποτάχθηκαν στο κακό αργότερα και έζησαν μακριά στο Νότο. Έμειναν γνωστοί ως Μαύροι Νουμενόριανς (Black Númenóreans). Ο Τόλκιν αναγνωρίζει την φυλή των Χόμπιτ (Hobbits) ως παρακλάδι εκείνης των Ανθρώπων. Παρά το ότι η αρχική τους Ιστορία δεν μας έχει γίνει γνωστή, ο Τόλκιν έγραψε ότι εγκαταστάθηκαν στις κοιλάδες του Μεγάλου Ποταμού Άντουιν (Anduin) στις αρχές της Τρίτης Εποχής, αλλά μετά από το πέρασμα μίας χιλιετίας, άρχισαν να μεταναστέυουν από τα Βουνά της Καταχνιάς (Misty Mountains) στα δυτικά, προς το Ερίαντορ (Eriador). Τελικά εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Σάιρ (Shire). Απ' όταν απέκτησαν πραγματική ζωή, οι Νάνοι βυθίστηκαν σε έναν βαθύ ύπνο από τον δημιουργό τους, τον Aüle. Τους έκρυψε ενώ ήταν κοιμισμένοι σε διάφορες κρυμμένες βουνίσιες τοποθεσίες. Ο Ιλούβαταρ τους ξύπνησε μόνο μετά από το ξύπνημα των Ξωτικών. Οι Νάνοι εξαπλώθηκαν στο Νότιο Endor και τελικά ίδρυσαν 7 βασίλεια. Δύο από αυτά, εκείνα του Nogrod και του Belegost, πήραν το μέρος των ξωτικών του Βeleriand ενάντια στον Μόργκοθ, την Πρώτη Εποχή. Η μεγαλύτερη πολιτεία των Νάνων, το Κχάζαντ-Ντουμ (Khazad-dum), έγινε αργότερα γνωστή με το όνομα Μόρια (Moria), που είναι η μετάφραση του Khazad-dum στην Quenya (σημαίνει "σκοτεινό χάσμα"). Οι Εντ (Ents), "ποιμένες των δέντρων", δημιουργήθηκαν από τον Ιλούβαταρ, ύστερα από παράκληση της Βάλα (θεάς) Γιαβάννα (Yavanna) για την προστασία των δέντρων από τις επιθέσεις των Ξωτικών, των Νάνων και των Ανθρώπων (καθώς τα δέντρα είναι όντα που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους). Τα Ορκ (Orcs) και τα Τρολ των Σπηλαίων (Trolls) είναι πλάσματα του κακού τα οποία ο Μόργκοθ "δημιούργησε". Και αυτό γιατί δεν είναι αυθεντικές φυλές, αλλά "διαστρέβλωση" των χαρακτηριστικών των Παιδιών του Ιλούβαταρ και των Εντς αντίστοιχα, αφού μόνο ο Ιλούβαταρ έχει την ικανότητα να δίνει ζωή σε κάτι εντελώς νέο. Η λεπτομερής προέλευση των πλασμάτων αυτών δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς ο Τόλκιν πολλές φορές άλλαζε τις ερμηνείες του. Φαίνεται ότι τελικά τα Ορκ δημιουργήθηκαν από τις παραλλαγές ή των ακρωτηριασμό διεφθαρμένων Ξωτικών, Ανθρώπων ή και των δύο. Αργά στην Τρίτη Εποχή, περίπου στο τέλος, μία νέα φυλή εμφανίζεται: Είναι οι Μαύροι Ουρούκ και οι Ουρούκ-Χάι (Uruk-hai), φυλή Ορκ με μεγαλύτερη δύναμη και αντοχή από τους πρωτότυπους. Μερικοί υποστηρίζουν ότι οι Uruks που υπήρξαν μέχρι το τέλος της Τρίτης Εποχής υπηρετούσαν αποκλειστικά τον Σάρουμαν και ότι εκείνος τους δημιούργησε. Μερικές φορές πραγματοποιούσε πειράματα όπως την διασταύρωση Ανθρώπων με Ορκ κ.α. Έτσι προέκυπταν οι "Men-orcs" και οι "Orc-men": Κατά καιρούς, μερικά είδη που προέκυπταν αποκαλούνταν "ημίαιμα ορκ" ("half-orcs") ή "άνθρωποι-τελώνια" ("goblin-men"). Δεν υπάρχει όμως ένδειξη ή απόδειξη ότι οι Uruk-Hai του Saruman αποτελούσαν προϊόντα τέτοιων πειραμάτων. Κατά πώς δείχνουν τα πράγματα, εμφανίζονται και έλλογα ζώα όπως οι Αετοί, ο Χούαν (Huan), το Μεγάλο Λαγωνικό του Βάλινορ, και οι Λύκοι (Wargs). Οι Αετοί δημιουργήθηκαν από τον Ιλούβαταρ μαζί με τους Εντ, αλλά γενικά η προέλευση και η "φύση" τέτοιων πλασμάτων είναι υπό αμφισβήτηση. Μερικά από αυτά ίσως είναι Maiar μετουσιωμένοι σε ζώα, όσο και αν ακούγεται παράξενο! Ο Τόλκιν δημιούργησε δύο γλώσσες ομιλούμενες από τις φυλές των ξωτικών οι οποίες αργότερα θα γίνονταν γνωστές σε μας ως: 1. "Κουένυα" (Quenya), ομιλουμένη από τις φυλές των λεγόμενων "Υψηλών Ξωτικών" (High Elves), όπως κυρίως τους Βάνυαρ (Vanyar) και τους Νόλντορ (Noldor), αλλά και κάποιους Τελέρι (Teleri). 2. "Σίνταριν" (Sindarin), την οποία μιλούσαν τα ξωτικά τα οποία έμεναν στο Μπελέριαντ (Beleriand). Αυτές οι γλώσσες συσχετίζονταν μεταξύ τους, και, εκτός από αυτές, υπήρχε μία προγονική, Κοινή Γλώσσα των Έλνταρ (Eldar). Στις υπόλοιπες γλώσσες της Μέσης Γης περιλαμβάνονται: Adunaic - To όνομά της προέρχεται από τη λέξη που αποτελεί πρώτο συνθετικό: Αdu (=Δύση), εφ'όσον οι Numenoreans, που την μιλούσαν, ζούσαν στα Δυτικά της Άρντα (Arda). Μαύρη Ομιλία (Black Speech) - Τη δημιούργησε ο Σάουρον (Sauron) για να την μιλούν οι σκλάβοι του. Κχουζντούλ (Khuzdûl) - Την μιλούν οι Νάνοι της Μόρια και του Μοναχικού Βουνού (Lonely Mountain). Rohirric - Την μιλούν οι Ροχίρριμ (Rohirrim, ορθότερα:Ροΐρριμ με "άφωνο" χ). Westron - Η λεγόμενη "Κοινή Γλώσσα" με την οποία συνεννοούνται οι διάφοροι λαοί της Μέσης Γης μεταξύ τους. Αποδίδεται στα έργα του Τόλκιν με την σύγχρονη αγγλική γλώσσα. Βάλαριν (Valarin) - Η γλώσσα των πνευμάτων Άινουρ (Αinur). Η ιστορία της Μέσης Γης είναι χωρισμένη σε 3 περιόδους, γνωστές ως Χρόνια Λάμπων,Χρόνια των Δέντρων και χρόνια του Ήλιου.Τα χρόνια του ήλιου είναι χωρισμένα σε εποχές. Οι περισσότερες ιστορίες της Μέσης Γης λαμβάουν μέρος τις 3 πρώτες εποχές των χρόνων του Ήλιου. Τα χρόνια των Λάμπων ξεκινάν αμέσως μετά την εργασία των Βάλαρ στην δαιμορφωμένη Arda.Οι Βάλαρ δημιούργησαν 2 λάμπες για να φωτίζουν τον κόσμο,και ο Βάλαρ Aulë δημιούργησε μεγαλοπρεπής πύργους,έναν στον πιο μακρινό βορρά,και έναν στον πιο βαθύ νότο. Οι Βάλαρ ζούσαν στην μέση , στο νησί του Almaren.Οι καταστοφή των λάμπων ήταν και το τέλος των χρόνων αυτών. Μετά η Yavanna έφτιαξε τα 2 δέντρα,που ονομάστηκαν Telperion και Laurelin,στο νησί Aman.Τα δέντρα φώτιζαν το Aman,αφήνωντας όμως την υπόλοιπη γη στο σκοτάδι,να φωτίζεατι μόνο από τα αστέρια.Τα ξωτικά ξύπνησαν δίπλα στη λίμνη Cuiviénen στο δυτικό Endor,και σύντομα προσεγγίστηκαν από τους Valar.Πολλά από τα ξωτικά πείστηκαν να επειχηρήσουν το Μεγάλο Ταξίδι δυτικά από το Aman,αλλά πολλά από αυτά δεν κατάφεραν να το τελειώσουν.Οι Βάλαρ είχαν φυλακίσει τον Melkor αλλά αυτός φάνηκε να μετανοιώνει και αποφυλακίστηκε επί λόγω της τιμής του.Αυτός έδειξε μεγάλη αγένεια στα Ξωτικά and ιδιαίτερα στους Ξωτικοπρίγκηπες Φέανορ και Φίνγκολφιν.Δολοφόνησε τον πατέρα τους,τον βασιλιά Finwë και έκλεψε τα Σίλμαριλ,τρία πετράδια δημιουργημένα από τον Φέανορ που περιείχαν φως από τα δύο Δέντρα,από την θήκη τους,και κατάστρεφε τα Δέντρα με την βοήθεια της Ουνγκόλιαντ,μιας γιγάντιας αράχνης(πιθανώς η Σέλομπ να ήταν απόγονός της). Ο Φέανορ έπεισε τον περισσότερο από τον λαό του,τους Νόλντορ,να αφήσουν το Άμαν σε αναζήτηση του Μέλκορ στο Μπερέλιαντ,ενώ καταριώταν τον με το όνομα Morgoth (Μαύρος Εχθρός).Αναμεσά τους ξεχώρισε η λαίδη Γκαλάντριελ,μια από τοις λίγες γυναίκες που πήραν ενεργό μέρος στην εξέγερση. Ο Φέανορ οδή γησε πρώτα 2 ομάδες από Νόλντορ.Η μεγαλύτερη ομάδα οδηγήθηκε από τον Φίνγκολφιν. Οι Νόλντορ σταμάτησαν στην πόλη-λιμάνι των Τέλερι,Alqualondë,αλλά οι Τέλερι αρνήθηκαν να τους δώσουν καράβια για την Μέση Γή.Επακολούθησε η πρώτη μάχη μεταξύ των Ξωτικών,ο Φέανορ και πολλοί από τους συντρόφουσ του επιτέθηκαν στα πλοία τους και τα πήραν με τη βία.Ο στόλος του Φέανορ έπλευσεon με τα κλεμένα πλοία,αφήνοντας τον Φίνκολφιν πίσω να διασχίσει τη Μέση Γη μέσα από τον θανατηφόρο Helcaraxë(ή αλλιώς Συντληβώμενο Πάγο) στον μακρινό βορρά.Μεταγενέστερα ο Φέανορ πέθανε,αλλά οι περισσότεροι από τους γιούς του επέζησαν και έφτιαξαν βασίλεια,όπως έκανε ο Φίνγκολφιν και οι απόγονοί του. Η Πρώτη Εποχή των χρόνων του Ηλίου ξεκινά όταν οι Βάλαρ έφτιαξαν τον Ήλιο και φώτισε όλον τον κόσμο,Imbar. Μετά από πολλές μεγάλες μάχες,μια μακροχρόνια ειρήνη επακολούθησε για τετρακόσια χρόνια,στην οποία οι πρώτοι Άνθρωποι μπήκαν στο Μπελέριαντ διασχίζωντας τα μπλε βουνά.Όταν ο Morgoth έσπασε την πολιορκεία της Angband,ένα προς ένα τα βασίλεια των Ξωτικών έπεφταν,ακόμα και η κρυμμένη πόλη της Γκόντολιν. Η μόνη αξιόλογη επιτυχία των Ξωτικών και των Ανθρώπων ήταν όταν ο Μπέρεν και η Λούθιεν,κόρη του Θίνγκολ και της Μέλιαν,πήραν πίσω ένα σίλμαριλ από τη κωρόνα του Μόργκοθ. Αφότου ο Μπέρεν και η Λούθιεν πέθαναν,ξαναγύρισαν στη ζώη από τους Βάλαρ υπό τον όρο ότι η Λούθιεν θα γίνει θνητή και ο Μπέρεν δεν θα έπρεπε να ξαναιδωθεί από Άνθρωπο ποτέ ξανά. Ο Θίνγκολ διαφώνησε με τους Νάνους του Nogrod και αυτή τον σκότωσαν, κλέβοντας το Σίλμαριλ.Με την βοήθεια των Έντς,ο Μπέρεν δολοφόνησε τους Νάνους και ξαναπήρε το Σίλμαριλ,το οποίο έδωσε στην Λούθιεν.Μετά από λίγο καιρό ο Μπέρεν και η Λούθιεν ξαναπέθαναν. Το Σιλμαρίλ δόθηκε στον γιό τους τον Ντιόρ τον μισοξωτικό, που ξαναδημιούργησε το βασίλειο του Ντόριαθ .Οι γυοί του Φέανορ του ζήτησαν να τους δώσει το Σίλμαριλ,μα αυτός αρνήθηκε. Οι γιοι του Φέανορ κατάστρεφαν το Ντόριαθ και σκότωσαν τον Ντίορ, αλλά η νεότερή του κόρη, Έλγουιν, απόδρασε μαζί με αυτό. Τρεις από τους γιούς του Φέανορ-Κέλεγκορμ,Κούρουφιν και Κάραντριρ -πέθαναν προσπαθώντας να ξαναπάρουν το κόσμημα. Με το τέλος αυτής της εποχής,όσα ελεύθερα Ξωτικά και Άνθρωποι παραμένουν στο Μπελέριαντ έχουν εγκατασταθεί στις παρυφές του ποταμού Σίριον. Ανάμεσα τους ο Εαρέντιλ, που παντρεύφτηκε την Έλγουιν. Αλλά οι απόγονοι του Φέανορ ξανααπέτησαν την επιστροφή του Σίλμαρλ,και αφότου η απαίτηση τους δεν έγινε δεκτή προσπάθησαν να το πάρουν με τη βία,κάνοντας έτσι την τρίτη μάχη μεταξύ Ξωτικών, γνωστή ως Αδερφοκτονία.Ο Εαρέντιλ και η Έλγουιν,πέρασαν με το κόσμημα τη Μεγάλη Θάλασσα,για να ικετεύσουν για συνχώρεση και βοήθεια. Οι Βάλαρ ανταποκρίθηκαν. Ο Μέλοκρ αιχμαλωτίστηκε, τα περισσότερα από τα έργα του κατασράφηκαν, και ο ίδιος εξορίστηκε στο Απόλυτο Κενό. Τα Σίλμαριλ ανακτήθηκαν προκαλώντας όμως μεγάλες καταστροφές,αφόυ το ΜπελέριαντBeleriand κατασράφηκε και καταποντήστηκε.Οι απομείναντες γιοί του Φέναορ Μ’αεντρος και Μάγκλορ διατάχτηκαν να επιστρέψουν στο Βάλινορ.Κατηγορήθηκαν ότι έκλεψαν τα Σίλμαριλ από τους νικητές Βάλαρ.Αλλά η δύναμη των Σίλαμριλ ήταν πολλή μεγάλη για να μπορέσουν να την δαμάσουν. Καθένας από αυτούς συνάντησε την μοίρα του: ο ένας έπεσε σε ένα χάσμα από φωτιάς και ο άλλος πέταξε το κόσμημα στη θάλασσα. Το Σίλμαριλ της Έλγουιν έγινε αστέρι και έτσι τα τρία Σίλμαριλ δέθηκαν με τρία στοιχεία της Φύσης (νερό, φωτιά, αέρας). Έτσι ξεκίνησε η Δεύτερη Εποχή των Χρόνων του Ηλίου.Στους Άτανι(Ανθρώπους) δώθηκε η νήσος του Νούμερον (Númenor) δυτικά της Μεγάλης Θάλασσας, ως κατοικία του, ενώ πολλά Ξωτικά πέρασαν στη Δύση. Οι Νουμενόριανς έγιναν μεγάλοι θαλασσοπόροι,ταυτόχρονα όμως ζήλευαν τα Ξωτικά για την αθανασία τους. Μετά από μερικόυς αιώνες ο Σάουρον(Sauron), ο πιστότερος υπηρέτης του Μόργκοθ, άρχισε να δημιουργεί πονηρά πλάσματα.Αυτός έπεισε τα Ξωτικά του Ερέγκιον(Eregion) να δημιουργήσουν τα Δαχτυλίδια της Δύναμης(Rings of Power),ενώ μυστικά έφτιαξε το Ένα Δαχτυλίδι(the One Ring)για να κυριαρχήσει πάνω στα άλλα. Όμως, τα Ξωτικά κατάλαβαν το σχέδιο του Σάουρον αμέσως μόλις αυτός φόρεσε το Δαχτυλίδι και έβγαλαν τα δικά τους, πριν προλάβει να τα υποτάξει στην θέληση του. Ο τελευταίος βασιλίας του Νόυμενορ Αρ- Φάραζον(Ar-Pharazôn), μαζί με τον στρατό του, έφερε τον Σάουρον σαν αιχμάλωτο στο Νόυμερον. Αλλά με τη βοήθεια του Ενός Δαχτυλιδού, ο Σάουρον διέθφειρε τον Αρ-Φάραζον και τον έπεισε να επιτεθεί στο Άμαν, υποσχόμενος αθανασία σε αυτούς που θα πατούσαν στους Αθάνατους Τόπους(Undying Lands). Ο Αμάντιλ(Amandil), αρχηγός αυτών που παρέμειναν πιστοί στους Βάλαρ, προσπάθησε να πλεύσει για να ζητήσει την βοήθειά τους. Ο γιο του Ελέντιλ(Elendil) και οι εγγονοί των Ισίλντουρ (Isildur) και Ανάριον (Anárion) ετοιμάστηκαν και κατέφυγαν στην Μέση Γη. Όταν οι δυνάμεις του βασιλιά έφτασαν στο Άμαν, οι Βάλαρ επικαλέστηκαν την Βοήθεια του Ιλούβαταρ. Ο κόσμος άλλαξε και το Άμαν μετακινήθηκε. Από τότε και μετά οι Άνθρωποι δεν μπορούσαν να βρουν το Άμαν, αλλά τα Ξωτικά μπορούσαν να αναζητήσουν το πέρασμα για το Άμαν και να φτάσουν εκεί ακολουθώντας μια συγκεκριμένη διαδρομή, γνωστή ως «Ευθεία Οδός» (Straight Road). Το Νούμερον καταστράφηκε συθέμελα, μαζί με το σώμα του Σάουρον, αλλά το πνεύμα του επέζησε και γύρισε στην Μέση Γη. Ο Ελέντιλ και οι γιος του γλύτωσαν από την καταστροφή και δημιούργησαν τα βασίλεια Γκόντορ (Gondor) και Άρνορ (Arnor). Η δύναμη του Σάουρον αυξήθηκε ξανά, αλλά τα Ξωτικά συμμάχησαν με τους Ανθρώπους για μια τελευταία φορά, γνωστή ως Τελευταία Συμμαχία(Last Alliance) και τον νίκησαν. Ο Ισίλντουρ όμως κράτησε το Ένα Δαχτυλίδι, αντί να το καταστρέψει. Κατά την Τρίτη Εποχή (Third Age) αυξήθηκε η δύναμη των βασιλείων Άρνορ και Γκόντορ. Την εποχή που διαδραματίζεται ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, ο Σάουρον έχει ανακτήσει την περρισότερη από την παλιά του δύναμη και αναζητά το Ένα Δαχτυλίδι. Ανακαλύπτει ότι είναι στην κατοχή ενός Χόμπιτ (Hobbit) και στέλνει τα εννέα Δαχτυλιδοφαντάσματα (Ringwraiths) να το πάρουν. Ο δαχτυλιδοκουβαλητής, Φρόντο Μπάγκινς (Frodo Baggins), ταξιδεύει μέχρι το Σχιστό Λαγκάδι (Rivendell,Imlradris) και εκεί θα αποφασιστεί ότι το Δαχτυλίδι πρέπει να καταστραφεί με τον μόνο πιθανό τρόπο: να το πετάξουν στις φωτιές του Βουνού του Χαμού (Mount Doom). Ο Φρόντο ξεκινάει αυτή την αποστολή με οκτώ συντρόφους, τον Άραγκορν(Aragorn), τον Μπόρομιρ (Boromir), τον Γκίμλι (Gimli), τον Λέγκολας (Legolas) και τρία Χόμπιτ τον Σαμ, τον Μέρι και τον Πίππιν (Sam, Merry, Pippin), που θα αποτελέσουν τη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού (Fellowship of the Ring). Την τελευταία στιγμή η αποστολή ο Φρόντο τείνει να αποτύχει, αλλάμε την επέμβαση του Γκόλουμ (Gollum), που σώθηκε από το έλεος του Φρόντο και του Μπίλμπο Μπάγκινς (Bilbo Baggins), το Δαχτυλίδι θα καταστραφεί.Ο Φρόντο και ο σύντροφος του Σαμ θα αναδειχτούν ήρωες. O Σάουρον καταστρέφεται και το πνεύμα του χάνεται για πάντα. Στο τέλος της Τρίτης Εποχής σημαδεύεται από το τέλος της κυριαρχίας των Ξωτικών και την αρχή της κυριαρχίας των Ανθρώπων. Καθώς η Τέτερτη Εποχή(Fourth Age)ξεκινά,πολλά Ξωτικά φεύγουν για το Βάλινορ, για να μην ξαναγυρίσουν ποτέ,ενώ αυτά που μένουν καυαδικάζονται σε θάνατο και απαρνιούνται την μοίρα τους.Οι Νάνοι μικραίνουν σιγά σιγά επίσης.Παρόλα αυτά γυρνάν στη Μόρια και ξανακατοικούν εκεί.Η ειρήνη έχει αποκατασταθεί στη Γκόντορ και στην Άρνορ και στα νησιά στην ανατολή και στον νότο.Τελικά,οι ιστορίες για τις Αρχαίες Ημέρες γίνονται θρύλοι,και η αλήθεια που λρύβεται από πίσω τους ξεχνιέται.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αν ο χάρτης της Μέσης Γης προβληθεί στην επιφάνεια της Γης, και εάν γίνει σωστός παραλληλισμός μεταξύ των πιο εμφανών κλιματολογικών, βοτανολογικών και ζωολογικών ομοιοτήτων, τότε το Σάιρ του Χόμπιτ θα συμπέσει με τις ηπιότερες περιοχές της Αγγλίας, η Γκόντορ θα συμπέσει με την Ιταλία και την Ελλάδα, η Μόρντορ με τις ερήμους της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής, η Νότια Γκόντορ και η Εγγύς Χάραντ με τις ερήμους της Βόρειας Αφρικής, το Ροβάνιον με τα δάση της Γερμανίας και τις στέππες της Νοτιοδυτικής Ρωσίας, και ο Παγωμένος Κόλπος του Φορόχελ (Icebay of Forochel) με τα φιορντ της Νορβηγίας. Σύμφωνα με τον Τόλκιν, δεν υπάρχει ακριβής χωρική σύμπτωση μεταξύ των χωρών της Μέσης Γης και των σύγχρονων περιοχών.
Το Χόμπιτ και ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών υποτίθεται ότι είναι η επανιστόρηση των γεγονότων που εξιστορούνται στο Κόκκινο Βιβλίο της Δύσης, το οποίο έγραψε ο Μπίλμπο Μπάγκινς, ο Φρόντο Μπάγκινς και άλλα Χόμπιτ και το οποίο διόρθωσαν και επεξεργάστηκαν ένας η περισσότεροι λόγιοι της Γκόντορ. Όπως ο Βασιλιάς Ληρ του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, ή ο Κόναν ο Βάρβαρος του Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ, οι αφηγήσεις αυτές τοποθετούνται σε ένα ιστορικό πλαίσιο το οποίο ποτέ δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Σχόλια για το μήκος των ετών ή τις φάσεις του Φεγγαριού καθώς και περιγραφές των αστερισμών ταυτίζουν τον κόσμο του Τόλκιν με την γη πριν από αρκετές χιλιάδες χρόνια. Χρόνια μετά την έκδοσή των βιβλίων, ο Τόλκιν σε μία από τις επιστολές του διατύπωσε την 'υπόθεση' ότι τα γεγονότα των βιβλίων διαδραματίζονται πριν από περίπου 6.000 χρόνια, αλλά δεν μπορούσε να είναι βέβαιος.
Ο Τόλκιν κατέγραψε λεπτομερώς τα γλωσσολογικά, μυθολογικά και ιστορικά χαρακτηριστικά που αποτελούν το υπόβαθρο των ιστοριών του.
Πολλές από τις συγγραφές του, οι οποίες αφ' ενός προηγήθηκαν της μυθολογίας του περί Μέσης Γης, αφ' ετέρου απετέλεσαν πηγές έμπνευσης για αυτήν την μυθολογία (με εξαίρεση το Χόμπιτ και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών) επιμελήθηκε και δημοσίευσε ο γιος του, Κρίστοφερ.
Η πιο αξιοσημείωτη από αυτές είναι το Σιλμαρίλλιον, το οποίο αποτελεί μια σχεδόν βιβλική αφήγηση περί δημιουργίας του κόσμου και κοσμογονικής περιγραφής της Μέσης Γης. Το Σιλμαρίλλιον είναι η πρωταρχική πηγή πληροφοριών για το Βάλινορ, την Νούμενορ και άλλες χώρες. Επίσης αξιοσημείωτες είναι οι Ατελείωτες Ιστορίες και το πολύτομο έργο Ιστορία της Μέσης Γης, το οποίο ενσωματώνει όλες τις ημιτελείς ιστορίες και μελέτες του Τόλκιν για την Μέση Γη, ενώ περιλαμβάνει και τις λεπτομέρειες της εξέλιξης της μυθολογίας του από τα αρχικά σχεδιάσματα μέχρι και τα πιο ώριμα γραπτά του.
ΠΗΓΗ:wikipaidia


ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ

Αν δεν τον έχετε ακουστά, τρέξτε στο πλησιέστερο βιβλιοπωλείο γιατί κινδυνεύετε να χαρακτηριστείτε υπερβολικά ξεπερασμένος. Ο Χάρι Πότερ είναι ένα νεαρό αγόρι, αδύνατο, με ανάκατα μαύρα μαλλιά, πράσινα μάτια, στρογγυλά γυαλιά κολλημένα με σελοτέιπ και ένα σημάδι σε σχήμα κεραυνού στο μέτωπό του. Έχασε τους γονείς του όταν ήταν ακόμα μωρό και μεγαλώνει στο σπίτι των άκαρδων και αδιάφορων θείων του. Μόνο που ο Χάρι δεν είναι ένα παιδί σαν τα άλλα? Είναι εκ γενετής μάγος! Θα το μάθει αυτό όταν θα λάβει μια επιστολή στην οποία του ανακοινώνεται ότι έχει κερδίσει μια υποτροφία για τη Σχολή Χόγκουαρτς για Μαγείες και Ξόρκια. Εκεί ο Χάρι Πότερ, παρέα με τους φίλους του, τον Ρον και την Ερμιόνη, θα παρακολουθήσει μαθήματα μαγείας με ξόρκια, φίλτρα,βοτανα και μαγικά ραβδιά, θα μάθει κουίντιτς, το πιο δημοφιλές άθλημα που παίζεται με επτά παίκτες στον αέρα πάνω σε μαγικά σκουπόξυλα και θα ζήσει συναρπαστικές και επικίνδυνες περιπέτειες που θα τον φέρουν αντιμέτωπο με το λόρδο Βόλντεμορτ, το φοβερό και πανίσχυρο μάγο του Κακού.


ΝΑΡΝΙΑ(ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΝΑΡΝΙΑ

Ο Κ.Σ. Λιούις είναι ο συγγραφέας της σειράς Το Χρονικό της Νάρνια. Η πρώτη ιστορία που έγραψε ήταν Το λιοντάρι, η μάγισσα και η ντουλάπα. Η Νάρνια λοιπόν προϋπήρχε όταν συνέθεσε Τον ανεψιό του μάγου. Αυτό έγινε προκειμένου να εξηγήσει την ιστορία πίσω από την ιστορία και να καλύψει κάποια κενά, όπως α) Γιατί υπήρχε φανοστάτης στη Νάρνια; β) Από πού ήρθε η Λευκή Μάγισσα; γ) Πώς ξεκίνησε το ταξίδι ανάμεσα στον κόσμο μας και τον κόσμο της Νάρνια; Το χρονικό αποτελείται από 7 βιβλία. Οι ιστορίες αυτές είναι αυτοτελείς και εξελίσσονται σε διάφορες χώρες που συνδέονται ή καταλήγουν με κάποιο τρόπο στη Νάρνια, τη μυθική χώρα όπου τα ζώα μιλούν και τα δέντρα περπατούν. Οι ήρωες παλεύουν πάντα με το κακό, που αντιπροσωπεύεται από τη Λευκή Μάγισσα και έχουν στο πλευρό τους τον Ασλάν, το μεγαλόπρεπο λιοντάρι, το Βασιλιά όλων των Βασιλιάδων, που τους προστατεύει και τους καθοδηγεί. Ένα από τα πιο αξιοπερίεργα και ενδιαφέροντα πράγματα σε αυτή τη σειρά είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ο χρόνος. Μια ολόκληρη ζωή στη Νάρνια μπορεί να αντιστοιχεί σε μερικά μόνο λεπτά του δικού μας χρόνου. Και όταν κάποιος βρίσκεται στον πραγματικό κόσμο, δεν μπορεί να πει με ακρίβεια πόσος χρόνος θα έχει περάσει όταν επιστρέψει στη Νάρνια. Ένα μυθικό ταξίδι μέσα από περίεργες πολιτείες, άγονες ερήμους, ανείπωτους κινδύνους και πολλές ανατροπές ξεκινά για τους μικρούς ήρωες της κάθε ιστορίας. Όταν, όμως κάθε ελπίδα φαίνεται πως χάνεται, η επιστροφή του Ασλάν αλλάζει τα πάντα... Το λιονταρι,η μαγισσα και η ντουλαπα Ο Πήτερ, η Σούζαν, ο Έντουμντ και η Λούσυ αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το Λονδίνο λόγω του πολέμου και να ζήσουν για λίγο καιρό στο σπίτι ενός γέρου καθηγητή στην εξοχή. Εκεί θα ανακαλύψουν άθελά τους μια μαγική ντουλάπα. Μια ντουλάπα που οδηγεί σε ένα μαγικό κόσμο, στο μαγικό και παγωμένο κόσμο της Νάρνια…Και τότε θα πρέπει να βοηθήσουν τους κατοίκους να λύσουν τα μάγια της Λευκής Μάγισσας, που κρατά τη Νάρνια σκλαβωμένη. Η προφητεία λέει πως όταν οι δύο γιοι του Αδάμ και οι δύο κόρες της Εύας καθίσουν στους τέσσερις θρόνους του Κάιρ Πάραβελ, θα τελειώσει η βασιλεία της Λευκής Μάγισσας και η Νάρνια θα ξαναζωντανέψει. Στην πορεία θα ανακαλύψουν πως μόνο ο βασιλιάς του Δάσους, ο γιος του μεγάλου Αυτοκράτορα Πέρα από τη Θάλασσα, Ασλάν μπορεί να τους προστατέψει από το κακό που κυριεύει στη Νάρνια.
Εδω πρεπει να πουμε,οτι η περιοχη της Ιταλιας,που σημερα λεγεται Ναρνι,καποτε λεγοτανΝαρνια!

*Συντομα,και αλλο αρθρο για την αληθινη πλευρα της Ναρνια!!!
Αποκαλυψεις για την σχεση της Ναρνια(στην Ιταλια)και την Ναρνια του παραμυθιου!

0 Comments:

Post a Comment

<< Home